Λάρισα, Πρωτοχρονιά 2018
ΜΗΝΥΜΑ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ
Πρός
Τόν Ἱερό Κλῆρο καί τόν
Εὐσεβῆ Λαό τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.
Ἀγαπητοί μου,
«Καινούργιος χρόνος πάλι ξημερώνει καί λάμπει ὁ σκοτισμένος οὐρανός. Μ’ ἐλπίδες ὁ Θεός νά τόν χρυσώνει καί νά ‘ν’ εὐτυχισμένος καί καλός» (Γ. Βερίτης).
Πάντα ἡ ἀνατολή ἑνός νέου ἔτους εἶναι ἀφορμή χαρᾶς, προσμονῆς καί ἐλπίδας. Καί πάντα αὐτήν τήν ἡμέρα, τήν πρώτη τῆς καινούργιας χρονιᾶς, ὅσο μεγάλα κι ἄν εἶναι αὐτά πού μᾶς ἀπασχολοῦν, τά παραμερίζουμε γιά νά δώσουμε χῶρο στήν προσδοκία ἑνός καλύτερου αὔριο.
Κι ἐνῶ αὐτή ἡ ἑορταστική θεώρηση εἶναι ἐπιβεβλημένη, δέν θά πρέπει συνάμα νά παραθεωροῦμε ὅτι ἡ κάθε ἀλλαγή τοῦ χρόνου ἀποτελεῖ ἐξαιρετική ἀφορμή γιά αὐτοεξέταση καί προβληματισμό, καθώς ὁ χρόνος εἶναι ἕνα πολύτιμο ἀγαθό στό ὁποῖο ὅμως, δέν κυριαρχοῦμε. Ἤδη τό παρελθόν πέρασε, δέν μποροῦμε νά ἐπέμβουμε, δέν μποροῦμε νά τό ἀλλάξουμε, δέν μποροῦμε νά τό φέρουμε πίσω καί νά τό ξαναδιαχειριστοῦμε. Τό μέλλον, μέ ὅση αἰσιοδοξία καί καλή διάθεση κι ἄν τό ἀντιμετωπίζουμε, εἶναι ἄγνωστο, ἀπροσδιόριστο καί ἐκτός τοῦ δικοῦ μας ἐλέγχου. Ἔχουμε μόνον τό τώρα, τό ὁποῖο ὅμως κυλᾶ καί φεύγει σά νερό μέσα ἀπό τά χέρια μας, ἰδίως ὅταν δέν ξέρουμε πῶς νά ἀξιοποιήσουμε τό χρόνο μας ἤ δέν ἔχουμε κάποιο σκοπό γιά νά ὑπηρετήσουμε.
Ἡ Ἐκκλησία εὐλογεῖ ὄχι «τόν ἑνιαυτόν», ἀλλά «τόν στέφανον τοῦ ἑνιαυτοῦ τῆς χρηστότητος τοῦ Κυρίου». Δέν εὐλογεῖ τόν κύκλο τοῦ χρόνου, ὅπως κάποιοι νομίζουν, ἀλλά εὐλογῶντας ἀπονέμει τιμή σέ ὅποιον δαπανᾶ τό χρόνο ἐπιστρατεύοντάς τον ὠφέλιμα στήν πνευματική ἐργασία καί τήν καλλιέργεια τῆς ἀρετῆς ὅπως τήν δίδαξε ὁ Κύριος. Ἄρα κάνει κάτι πολύ λεπτό, κηρύσσει ὅτι ὁ πιό ὠφέλιμος καί ὁ πιο ἔντιμος τρόπος ἀξιοποίησης τοῦ χρόνου εἶναι ἡ διάθεσή του σέ ὅ,τι συνιστᾶ ἀποφυγή τῆς κακίας καί στολισμό μέ ἀρετές. Πολύ ὄμορφα καί ποιητικά, ἡ λαϊκή σοφία ἀποτύπωνε αὐτήν τήν πρόσκληση τῆς Ἐκκλησίας στά λόγια Κάλαντα τοῦ προηγούμενου αἰῶνα ὅταν τόνιζε ὅτι: «τοῦ χρόνου μας ἀρχή καλή καί ὁ Χριστός μᾶς προσκαλεῖ τήν κακίαν ν’ ἀρνηθῶμεν, μ’ ἀρετάς νά στολισθῶμεν».
Καί ἄν αὐτή ἡ πρόσκληση ἀκουγόταν πολύ θεωρητική, ἤξερε πάλι ὁ λαός μας νά τήν κάνει πιό πρακτική τραγουδῶντας στά ἴδια κάλαντα: «νά ζῶμεν βίον τέλειον, κατά τό Εὐαγγέλιον, μέ ἀγάπην καί εἰρήνην καί μέ τήν δικαιοσύνην». Αὐτές τίς βασικές ἀρετές, πού εἶναι ἀπαραίτητες γιά τή συνοχή τῆς κοινωνίας μας, τήν ἀγάπη, τήν εἰρήνη καί τή δικαιοσύνη, εὔχομαι σέ ὅλους νά ἐπιδιώξουμε, νά κυνηγήσουμε καί νά κατακτήσουμε μέσα στό νέο ἔτος, ἀποδεικνύοντας ὅτι μποροῦμε νά ἀξιοποιήσουμε σωστά τό χρόνο μας καί νά τόν διαθέσουμε σέ «ὅσα ἐστὶν ἀληθῆ, ὅσα σεμνά, ὅσα δίκαια, ὅσα ἁγνά, ὅσα προσφιλῆ, ὅσα εὔφημα» (Φιλιπ. δ΄,8).
Καλή καί εὐλογημένη χρονιά!
Μέ πατρικές εὐχές.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
†Ὁ Λαρίσης καί Τυρνάβου Ἱερώνυμος