1. Ο ρόλος της τριάδας και της δυάδας:
Είναι αρκετά συμφέρον τόσο για τη ρύθμιση ή της όρεξης σε εγκεφαλικό, αλλά και σε περιφερικό επίπεδο να συνδυάζουμε τις τροφές σε ομάδες των τριών ή των δύο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, να προωθείται η παραγωγή δύο βασικών ουσιών – νευροδιαβιβαστών στον εγκέφαλο που σχετίζονται με την καλή διάθεση και την ισορροπημένη όρεξη, της σεροτονίνης και της ντοπαμίνης. Ειδικότερα:
Α’ Ομάδα: Πρωτεϊνούχες Τροφές (40%-50% του πιάτου)
– Τυρί, ψάρι, κοτόπουλο, γαλοπούλα, λαγός, κουνέλι, κόκκινο κρέας (μοσχάρι, χοιρινό) σε μορφή φιλέτου ή κιμά, γάλα (με ή χωρίς κακάο), γιαούρτι, αυγό (βραστό, ποσέ, «μάτι», ομελέτα κλπ)à Επιλέγετε ό,τι θέλετε
Β’ Ομάδα: Φρούτα & Λαχανικά (με λίγα λόγια, ό,τι έχει χρώμα) – (20%-40% του πιάτου)
– Συμπλεριλαμβάνονται ωμά, βραστά, ψητά ή μαγειρεμένα λαχανικά. Καλό είναι να υπάρχει σχεδόν πάντα μία «πράσινη βάση» (π.χ. αγγούρι, μαρούλι, ρόκα, πράσινη πιπεριά κλπ), η οποία μπορεί να συνοδεύεται από 2-3 άλλα «χρώματα» (π.χ. ντομάτα, κόκκινη πιπεριά, καρότο κλπ) à Επίσης επιλέγετε ό,τι θέλετε
Γ’ Ομάδα: Αμυλούχες Τροφές (ό,τι παράγεται από τη γη, γενικά, τα δημητριακά και τα παράγωγά τους) – (20-30% του πιάτου)
– Ψωμί, ζυμαρικά, ρύζι, φρυγανιές παξιμάδια, όσπρια κλπ à Και πάλι επιλέγετε ό,τι θέλετε
Κάθε μας γεύμα καλό είναι (και πρέπει σχεδόν) να αποτελείται από μία ΤΡΙΑΔΑ. Δηλαδή Α + Β + Γ (πάνω κάτω στις αναλογίες που φαίνονται)
Υπάρχει και η ομάδα “μπαλαντέρ” που περιλαμβάνει τροφές με έτοιμη σεροτονίνη (ή τρυπτοφάνη, την πρόδρομη ουσία της σεροτονίνης), όπως:
Καρύδια, αμύγδαλα, φουντούκια, ταχίνι (σκέτο, με μέλι ή κακάο), σοκολάτα υγείας, κακάο (ρόφημα), πολυδημητριακά παπαδοπούλου με γεύση κακάο, πτι-μπερ ολικής με μαύρη σοκολάτα.
2. Ο ρόλος των γευμάτων κάθε 3 ώρες:
Πέρα από τον συνδυασμό των τροφών, η μέγιστη βιοδιαθεσιμότητα (απορρόφηση και χρησιμοποίηση) των θρεπτικών συστατικών από τον οργανισμό μας, αλλά και η παραγωγή και διατήρηση καλών και ικανοποιητικών επιπέδων σεροτονίνης και ντοπαμίνης στον εγκέφαλο απαιτούν την παροχή τροφής και άρα ενέργειας (σωστά συνδυασμένης) στον οργανισμό κάθε 3, το πολύ 4 ώρες. Θα πρέπει δε τα γεύματα (όλων μας), να έχουν αρχή – μέση – και – τέλος. Με άλλα λόγια, θα πρέπει να είναι χρονικά οριοθετημένα ώστε να δώσουμε στον εγκέφαλο τη δυνατότητα να επαναπροσδιορίσει φυσιολογικά τα σήματα της όρεξης (πείνας και κορεσμού), αλλά και στον οργανισμό να αφομοιώσει σωστά την ενέργεια και τα θρεπτικά συστατικά που προσλαμβάνει.