ΜΑΘΗΣΙΑΚΕΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ (ΔΥΣΛΕΞΙΑ) ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ

Αρχική Σελίδα Ιατρικά ΘέματαΜΑΘΗΣΙΑΚΕΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ (ΔΥΣΛΕΞΙΑ) ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΜΑΘΗΣΙΑΚΕΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ (ΔΥΣΛΕΞΙΑ) ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ

ΜΑΘΗΣΙΑΚΕΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ (ΔΥΣΛΕΞΙΑ) ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ

Christofi Kyriaki,
English Language Teacher.

SPECIFIC LEARNING DIFFICULTIES (DYSLEXIA) AND TEACHING.

It is a fact that years ago, at all levels of education, from the years of Kindergarten to those of High School, there used to be”discrimination”, as well as a kind of “racism” inside classrooms; this phenomenon has always been about the “good” and the “bad” or the “useless” pupils. The latter were being faced as “ntouvaria” (meaning the thick walls in Greek), as Greeks call whoever is really stupid.
There used to be ignorance about the existence of the so-called specific learning difficulties (among in which there is also the one of dyslexia) and unfortunately there still is. There is really a need to take into consideration the fact that there are no good and bad pupils but that there are multiple intelligences and that pupils with specific learning difficulties (dyslexia) are people who are gifted. They are visual, multi-dimensional thinkers, highly creative and excel at hands- on learning. The fact that they think in pictures and get confused with spelling, reading or memorization does not lead to their categorization as “stupid”.
What makes me sad, as a teacher who is supposed to lead her pupils, is the lack of grounding; despite our being members of the European Community, we are totally inferior concerning the European completion and consciousness in the field of education. We, the Greek teachers, still have a racist attitude towards the pupils who do not respond to our deductive pedagogical demands without taking into account the existing multiple plurality in the particular frame.
What are, however, these so-called learning difficulties? Due to which factors are they caused? And, at last but not least, are there ways to be faced through specific methods used by teachers?
First and foremost, to define the term “dyslexia”, as the most familiar to all of us learning difficulty, one should talk about a kind of developmental disorder, meaning that they do not result from obvious trauma and that they disrupt the development of a particular function. It is not, though, known which specific factors may have caused the above disorder. There are various types of dyslexia; the one of reading, the one of writing and even the one of speaking. Broadly, any damage to the left hemisphere will result in dyslexia of any of the above types individually or even in a combination.
It is a fact that dyslexics show some common traits and behaviors. They share common characteristics, which, though, may vary from day-to-day or minute-to-minute. The most consistent thing about dyslexics is their inconsistency.
From the teachers? aspect in order for them to be able to teach, as far as possible, according to each child’s educational needs, it is essential they see the child as a whole and complete person with individual strengths and weaknesses. And that is the first step to be accomplished by a teacher in order to be effective in his/her teaching. The next one is the understanding of the pupil’s specific difficulties and, based on that, to adopt such teaching methods and strategies that can help the dyslexic child to be successfully integrated into the classroom environment.
Dyslexics have many strengths: oral skills, comprehension, good visual and spatial awareness as well as artistic abilities. It is up to the teacher to sense the hidden talents and focus on them by working with them from an early age.
These children have a right to help and support before they develop the dreadful sense of failure, which is so insidious. Teachers should be flexible during their teaching, find a method that suits the pupil rather than expecting that all pupils will learn in the same way.
There are some general methods to be followed by parents and teachers that can help dyslexic children and that can help them place themselves into the educational environment more easily. These methods apply to many fields of learning, such as reading, spelling, writing, and maths. As far as reading is concerned, what is really essential is the repetition and the introduction of new words slowly. This allows the child to develop confidence and self-esteem when reading. Moreover, it is basic the teacher to save the dyslexic child the ordeal of having to ?read aloud in class?. The former should reserve this for a quiet time. Alternatively, perhaps he/she should give the child advanced time to read pre-selected reading material and to be practiced at home the day before. As far as spelling is concerned, the most vital for the child to do is training. The child has to try and look out for errors that are particular to his/her scripts so as not to make them again. We, all, have to keep in mind that poor spelling is not an indication of low intelligence. Dyslexics need encouragement to study their writing and they need to be self-critical. They have to be made to decide for themselves where faults lie and what improvements can be made, so that no resentment is built up at yet another person complaining about their written work. Finally, as maths is a subject with its own language, particular attention should be paid to. It is really important for the children to understand clearly all the taught areas before they proceed to calculations. A dyslexic child can use a calculator in order to be helped; this is pretty important. Besides, the teacher really helps when he/she allows the dyslexic child to jot down the key number appropriate mathematical signs from the question, as well as when he/she also encourages pupils to verbalize and to talk their way through each step of the problem.
There is a various number of methods and strategies to help dyslexic pupils concerning various, as well, topics. The most important, yet, is that they need acknowledgement and reward for every accomplishment and effort; and that is not to be forgotten.

SOURCES

·The PSYCHOLOGY OF LANGUAGE-From Data to Theory by Trevor A. Harley
·Internet: http://www.dyslexia.com/library/classroom.htm

Ακολουθεί το παραπάνω κείμενο μεταφρασμένο στα ελληνικά.

Χριστοφή Κυριακή,
Καθηγήτρια Αγγλικών.
Ιούλιος, 2004

ΜΑΘΗΣΙΑΚΕΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ (ΔΥΣΛΕΞΙΑ) ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ

Είναι γεγονός ότι χρόνια πριν σε όλα τα επίπεδα της διδασκαλίας, από τα χρόνια του νηπιαγωγείου μέχρι και εκείνα του Λυκείου, υπήρχε μια “διάκριση”, όπως επίσης και ένα είδος “ρατσισμού” μέσα στις τάξεις· το φαινόμενο αυτό πάντοτε είχε να κάνει με τους “καλούς” και τους “κακούς” ή τους “άχρηστους” μαθητές. Οι τελευταίοι αντιμετωπίζονταν ως “ντουβάρια” μια που οι Έλληνες έτσι αποκαλούν οποιονδήποτε είναι ιδιαίτερα ανόητος.
Υπήρχε άγνοια όσον αφορά την ύπαρξη των λεγόμενων μαθησιακών δυσκολιών (μέσα στις οποίες υπάρχει, επίσης, αυτή της δυσλεξίας) και δυστυχώς υπάρχει ακόμη. Επείγει πραγματικά να λάβουμε υπόψη μας το γεγονός ότι δεν υπάρχουν καλοί και κακοί μαθητές αλλά το ότι υπάρχουν πολλαπλά είδη ευφυΐας και ότι οι μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες (δυσλεξία) είναι άτομα πραγματικά προικισμένα. Είναι οπτικά άτομα, διαλογιστές σε πολλά επίπεδα, άκρως καλλιτεχνικοί και άριστοι σε ό,τι αφορά τις χειροτεχνίες- σε επίπεδο μάθησης. Το γεγονός ότι σκέφτονται σε εικόνες και ότι μπερδεύονται με το συλλαβισμό, την ανάγνωση ή την αποστήθιση δεν οδηγεί στην κατηγοριοποίησή τους ως ανόητους.
Αυτό που πραγματικά με λυπεί, ως δασκάλα που υποτίθεται ότι καθοδηγεί τους μαθητές της, είναι η έλλειψη κατάρτισης· παρά το γεγονός του ότι είμαστε μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είμαστε απόλυτα κατώτεροι όσον αφορά τον ευρωπαϊκό ολοκληρωτισμό και την ευρωπαϊκή συνείδηση στον τομέα της εκπαίδευσης. Εμείς, οι Έλληνες δάσκαλοι, εξακολουθούμε να έχουμε μια “ρατσιστική” συμπεριφορά στους μαθητές που δεν ανταποκρίνονται στις αναπαραγωγικές παιδαγωγικές μας απαιτήσεις χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη την υπάρχουσα πολλαπλότητα στο πλαίσιο αυτό.
Ποιες, όμως, είναι αυτές οι λεγόμενες μαθησιακές δυσκολίες; Λόγω ποιων παραγόντων προκαλούνται; Και, τέλος, υπάρχουν τρόποι να αντιμετωπιστούν μέσω συγκεκριμένων μεθόδων εφαρμοσμένων από τους δασκάλους;
Πρώτα από όλα, για να ορίσει κανείς τον όρο δυσλεξία, ως την πιο οικεία σε όλους μας μαθησιακή δυσκολία, θα έπρεπε να μιλήσει για ένα είδος αναπτυξιακής διαταραχής κάτι το οποίο σημαίνει ότι δεν προκύπτει από κάποιο εμφανές τραύμα και ότι διαταράσσει την ανάπτυξη/εξέλιξη μιας συγκεκριμένης λειτουργίας. Ωστόσο, δεν είναι γνωστό ποιοι συγκεκριμένοι παράγοντες ενδεχομένως έχουν προκαλέσει την παραπάνω διαταραχή. Υπάρχουν ποικίλες μορφές δυσλεξίας: δυσλεξία στην ανάγνωση, στη γραφή και ακόμη και στον προφορικό λόγο. Γενικώς, οποιαδήποτε βλάβη στο αριστερό ημισφαίριο του εγκεφάλου μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα τη δυσλεξία κάποιας από τις παραπάνω μορφές μεμονωμένα ή σε συνδυασμό.
Είναι γεγονός ότι οι δυσλεξικοί παρουσιάζουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά και συμπεριφορές. Μοιράζονται κοινά στοιχεία, τα οποία, όμως, ίσως αλλάξουν από μέρα σε μέρα ή από λεπτό σε λεπτό. Το ακριβές στοιχείο στα δυσλεξικά άτομα είναι ότι δεν υπάρχει ακρίβεια.
Από την πλευρά των δασκάλων, με σκοπό να μπορούν να διδάξουν όσο το δυνατό περισσότερο σύμφωνα με τις εκπαιδευτικές ανάγκες του κάθε παιδιού, είναι βασικό να αντιμετωπίσουν το παιδί ως ολοκληρωμένη προσωπικότητα με ατομικές δυνατότητες και αδυναμίες. Και αυτό αποτελεί το πρώτο βήμα που πρέπει να επιτευχθεί από το δάσκαλο με σκοπό να είναι αποτελεσματικός στη διδασκαλία του. Το επόμενο είναι η κατανόηση των ειδικών δυσκολιών του μαθητή και, βασισμένος σε αυτό, να υιοθετήσει τέτοιες μεθόδους και στρατηγικές που να μπορούν να βοηθήσουν το δυσλεξικό παιδί να ενταχθεί με επιτυχία στο περιβάλλον της τάξης.
Τα δυσλεξικά άτομα έχουν πολλές δυνατότητες: προφορικές ικανότητες, κατανόηση, καλή οπτική και προσανατολισμού αντίληψη όπως επίσης και καλλιτεχνικές ικανότητες. Εξαρτάται από τον δάσκαλο να αντιληφθεί τα κρυμμένα ταλέντα και να εστιάσει σε αυτά με το να δουλέψει με αυτά από μικρή ηλικία.
Τα παιδιά αυτά έχουν δικαίωμα στη βοήθεια και στη στήριξη πριν αναπτύξουν τη φοβερή αίσθηση της αποτυχίας που είναι τόσο ύπουλο σα συναίσθημα. Οι δάσκαλοι θα πρέπει να είναι ευέλικτοι κατά τη διάρκεια της διδασκαλίας, να βρουν μια μέθοδο που να ταιριάζει στο μαθητή παρά να περιμένουν ότι όλοι οι μαθητές θα μάθουν με τον ίδιο τρόπο.
Υπάρχουν κάποιες γενικές μέθοδοι που μπορούν να ακολουθηθούν από γονείς και δασκάλους που μπορούν να βοηθήσουν τα δυσλεξικά παιδιά να ενταχθούν στο εκπαιδευτικό περιβάλλον πιο εύκολα. Αυτές οι μέθοδοι έχουν εφαρμογή σε πολλούς τομείς μάθησης, όπως την ανάγνωση, το συλλαβισμό, τη γραφή και τα μαθηματικά. Όσον αφορά την ανάγνωση, αυτό που πραγματικά είναι σημαντικό, είναι η επανάληψη και η εισαγωγή των νέων λέξεων αργά. Αυτό επιτρέπει στο παιδί να αναπτύξει εμπιστοσύνη και αυτοεκτίμηση όταν διαβάζει. Επιπλέον, είναι βασικό ο δάσκαλος να αποφύγει να βάλει το παιδί να υποστεί τη διαδικασία του να διαβάσει δυνατά στην τάξη. Ο δάσκαλος θα ήταν καλό να το κάνει αυτό κάποια ήσυχη στιγμή. Εναλλακτικά, ίσως θα μπορούσε να δώσει στο παιδί επιπλέον χρόνο να διαβάσει προεπιλεγμένο υλικό για ανάγνωση και να εξασκηθεί στο σπίτι την προηγούμενη μέρα. Όσον αφορά το συλλαβισμό, το πιο σημαντικό για το παιδί είναι να κάνει εξάσκηση. Το παιδί πρέπει να προσπαθήσει να εντοπίσει τα λάθη που υπάρχουν στα γραπτά του έτσι ώστε να μην τα κάνει ξανά. Όλοι μας πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι ο φτωχός συλλαβισμός δεν είναι ένδειξη χαμηλής νοημοσύνης. Οι δυσλεξικοί χρειάζονται ενθάρρυνση για να μελετήσουν τον τρόπο γραφής τους και πρέπει να αναπτύξουν αυτοκριτική. Πρέπει, επίσης, να υποβληθούν στη διαδικασία να αποφασίζουν για τους ίδιους πού βρίσκονται τα λάθη τους και τι βελτιώσεις μπορούν να γίνουν έτσι ώστε να αποφευχθεί οποιαδήποτε μορφή ειρωνείας από κάποιον άλλο μαθητή για τα γραπτά τους. Τέλος, καθώς τα μαθηματικά είναι ένα μάθημα που έχει τη δική του γλώσσα, πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή. Είναι πραγματικά σημαντικό για τα παιδιά να καταλάβουν με σαφήνεια όλα τα διδασκόμενα θέματα πριν προχωρήσουν σε υπολογισμούς και πράξεις. Ένα δυσλεξικό παιδί μπορεί να χρησιμοποιήσει κομπιουτεράκι για τους υπολογισμούς για να βοηθηθεί· αυτό είναι πολύ σημαντικό. Επιπλέον, ο δάσκαλος πραγματικά βοηθάει όταν επιτρέπει στο δυσλεξικό παιδί να κρατά σημειώσεις στα κατάλληλα μαθηματικά σύμβολα της ερώτησης, όπως επίσης και όταν ενθαρρύνει τους μαθητές να συζητούν και να λύνουν τα προβλήματα (μαθηματικά) δια λόγου κατά τη διάρκεια των βημάτων τους.
Υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός μεθόδων και στρατηγικών για να βοηθήσουν τους δυσλεξικούς μαθητές που σχετίζονται επίσης με μεγάλο αριθμό θεμάτων. Το πιο σημαντικό, ωστόσο, είναι ότι χρειάζονται αναγνώριση και επιβράβευση για κάθε τους επίτευξη και προσπάθεια· και αυτό είναι κάτι που δεν πρέπει να ξεχνάμε.

ΠΗΓΕΣ
·Trevor A. The PSYCHOLOGY OF LANGUAGE- From Data to Theory by Harley
·Internet: http://www.dyslexia.com/library/classroom.htm

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΝΕΟ ΤΑΛΑΝΤΟ

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟ 1ο ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ ΤΗΣ ΛΑΡΙΣΑΣ

Κατηγορίες

Επιλογές

Newsletters

Εγγραφείτε για τα για ενημερωτικά δελτία μας(newsletters)!

Newsletters Απλό κείμενοHTML Μήνυμα e-mail

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΝΕΟ ΤΑΛΑΝΤΟ

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟ 1ο ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ ΤΗΣ ΛΑΡΙΣΑΣ

Κατηγορίες

Επιλογές

Newsletters

Τα νέα της Μητρόπολης

Τάλαντο

Επιούσιος

Σύγκριση χαρακτηριστικού