¨ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΧΡΙΣΤΕ ΜΟΥ…¨
Έφτασε λοιπόν και τούτο το καλοκαίρι. Μία νέα περίοδος θερινή και ξεκούραστη μπροστά μας! Η εργασία και οι πολλές δυσκολίες του φετινού χειμώνα αναζητούν σίγουρα την ανάπαυση και την άνεση στην παρούσα στιγμή. Οι νέοι προσδοκούν πολλά από το Καλοκαίρι αν και ξέρουν πώς ο χρόνος κυλά γρήγορα και η μία μέρα διαδέχεται την άλλη χωρίς καλά καλά να το καταλάβουν. Σύμφωνα με την πατερική διδασκαλία ο καιρός πρέπει πάντοτε από τον πιστό άνθρωπο να αξιοποιείται και μάλιστα να ωφελείται η ψυχή του από τις πολλές πνευματικές ευκαιρίες που του δίδει η χάρις του Θεού κάθε ώρα και κάθε στιγμή του χρόνου. Δηλαδή η Εκκλησία με λίγα λόγια δεν κάνει διακοπές, δεν σταματά καθόλου το σημαντικό, μεγάλο και σωτήριο έργο της κι αυτό γιατί η αθάνατη ψυχή του ανθρώπου δεν σταματά να πεινά και να αναζητά διαρκώς πνευματική τροφή, προκειμένου να χορτάσει και να ξεδιψάσει την πείνα και την δίψα της αλλά και γιατί δυστυχώς ο αιώνιος εχθρός μας, ο διάβολος που επιβουλεύεται την ψυχή μας δεν σταματά καθόλου να επιτελεί το διαβρωτικό του έργο.
Άρα λοιπόν ότι μας δίδαξε στις συναντήσεις μας κατά την διάρκεια του χειμώνα η Εκκλησία μας ισχύει πάντοτε και κυρίως το καλοκαίρι που εγκυμονεί πολλούς κινδύνους. Ναί, θα ξεκουρασθώ αυτό το καλοκαίρι δίδοντας βάρος όμως όχι στις άστοχες διασκεδάσεις που μόνο κενά δημιουργούν και καμία πληρότητα, αλλά επιδιώκοντας να ξεκουρασθώ σωματικά και πνευματικά μένοντας μακρυά από ότι πραγματικά “κουράζει” και επιβαρύνει τον ήδη έως τώρα αγχωμένο ψυχοσωματικό μου κόσμο. Προβληματίζομαι εαν θα πρέπει τούτο το καλοκαίρι να σερφάρω κάθε λεπτό μέσα σε αυτό το διαδίκτυο, που σίγουρα έχει και τα θετικά του σημεία. Προβληματίζομαι εαν θα πρέπει να θυσιάσω όλο μου τον χρόνο-και ξέρω πραγματικά πως είναι τόσο σύντομος-στον βομβαρδισμό των ειδήσεων από όλο τον κόσμο και που σίγουρα θα πρέπει κάποια στιγμή να ξεχωρίσω ποιές ειδήσεις είναι όντως αληθινές ειδήσεις και πραγματικά με ενδιαφέρουν και με ωφελούν και ποιές όχι. Αυτό το καλοκαίρι θέλω να χαρώ την ομορφιά της φύσης, την δροσιά της θάλασσας, τον τόσο λαμπερό ήλιο που όλα αυτά είναι δώρα του Θεού στο καλύτερο δημιούργημά του, τον άνθρωπο, μα όσα κι αν με απασχολούν θέλω να χαρώ και κάτι που μου λείπει πάρα πολύ κι η απουσία του μου στοιχίζει: την χαρά της επικοινωνίας μεταξύ μας, να βρεθούμε όλοι μαζί και να μιλήσουμε, να συμπροβληματισθούμε πάνω στο πώς θα μείνουμε αδέσμευτοι και ελεύθεροι, αλύγιστοι μπροστά στις σύγχρονες προκλήσεις και όλες αυτές τις μοντέρνες μορφές δουλείας, που υποτιμούν ολοένα και περισσότερο σήμερα την αξία του ανθρωπίνου προσώπου. Τούτο το καλοκαίρι θέλω να τρέξω σε λίμνες και πηγές καθαρές για να σταματήσω να πίνω νερό από τις μολυσμένες εκείνες πηγές, που το νερό τους πρόσκαιρα μεν φαίνεται πως ξεδιψά, στην ουσία όμως μολύνει όλο και περισσότερο την ασθενική καρδιά μου. Τούτο το καλοκαίρι θέλω να διασχίσω όρη, βουνά, πεδιάδες και θάλασσες προκειμένου να κατορθώσω να δω το κρυμμένο όνομα του Ιησού Χριστού, πίσω από κάθε πηγή αληθινής χαράς και ευλογίας. Η νηστεία των ημερών, η ακριβή εγκράτεια, το δώρο της προσευχής, η μελέτη του λόγου Του, που τόσο ξεκουράζει και όλη αυτή η προσπάθεια να υπερβώ τον εαυτό μου που τόσο επίμονα ζητά συνεχώς την αυτοδικαίωσή του, αλλά και η πάλη που διεξάγεται μέσα μου για να κατορθώσω τελικά να αγαπήσω τον Θεό και να περάσω από το εγώ στο εμείς, νομίζω ότι θα μου δώσουν την ευκαιρία να ζήσω όπως θέλω και όπως αναζητώ τόσους χειμώνες και τόσα καλοκαίρια, ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ-ΑΛΗΘΙΝΑ!
Γραφείο Νεότητος Ι.Μ.Λ.Τ.