ΙΛΙΓΓΟΣ

Αρχική Σελίδα Ιατρικά ΘέματαΙΛΙΓΓΟΣ ΙΛΙΓΓΟΣ

ΤΕΙ ΛΑΡΙΣΑΣ
ΣΧΟΛΗ ΣΕΥΠ
ΤΜΗΜΑ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗ

ΘΕΜΑ: ΙΛΙΓΓΟΣ

ΓΙΑΝΝΑΚΑΚΗ ΣΟΝΙΑ

Υπεύθυνη καθηγήτρια: Κυπαρίση Γεωργία

ΛΑΡΙΣΑ 2006-2007

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΙΛΙΓΓΟΣ

Είναι αίσθημα περιστροφής του ίδιου του σώματος του αρρώστου ή του περιβάλλοντος. Συνοδεύεται με διάφορες νευροφυτικές εκδηλώσεις, όπως ναυτία, εμετό, εφίδρωση και ωχρότητα. Αντικειμενικό σημείο είναι ο νυσταγμός, ακούσιες δηλαδή εκκρεμοειδής κινήσεις των οφθαλμικών βολβών, όταν ο ασθενής στρέφει τους οφθαλμούς προς μια κατεύθυνση.

ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΤΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ

Η ζάλη, ο ίλιγγος και η κινέτωση σχετίζονται με την αίσθηση της ισορροπίας καθώς και με την αίσθηση του χωροταξικού προσανατολισμού δηλ. με την αναγνώριση της θέσης που έχει το σώμα μας στο χώρο, εάν είναι ακίνητο η εάν κινείται και προς ποια κατεύθυνση. Η αίσθηση της ισορροπίας εξαρτάται από τις φυσιολογικές η όχι αλληλεπιδράσεις διαφόρων τμημάτων του νευρικού μας συστήματος όπως:
-Του έσω ωτός η λαβυρίνθου, το οποίο καταγράφει την κατεύθυνση της κίνησης όπως στροφή, εμπρός-πίσω, δεξιά-αριστερά, επάνω-κάτω.
-Των οφθαλμών που καταγράφουν τη θέση του σώματος στο χώρο καθώς και την κατεύθυνση της κίνησης.
-Των υποδοχέων πίεσης του δέρματος που ευρίσκονται στα πόδια και ενημερώνουν για το ποιο μέρος του σώματος είναι προς τα κάτω και ακουμπά στο έδαφος.
-Των αισθητικών υποδοχέων στους μύες και τις αρθρώσεις που ενημερώνουν ποια μέρη του σώματος κινούνται
-Του εγκέφαλου και της σπονδυλικής στήλης που επεξεργάζονται τις πληροφορίες από τα υπόλοιπα τμήματα και ρυθμίζουν την μεταξύ τους συνεργασία.

Τα συμπτώματα λοιπόν της ζάλης και της κινέτωσης εμφανίζονται στις καταστάσεις εκείνες που ο εγκέφαλος λαμβάνει αντικρουόμενα μηνύματα από τα υπόλοιπα τέσσερα τμήματα όπως σε περιπτώσεις πάθησης του έσω ωτός όπου η παθολογική πλευρά δεν στέλνει τα ίδια μηνύματα όπως η υγιής. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την αποστολή αντικρουόμενων καταγραφών στον εγκέφαλο σχετικά με την αίσθηση της περιστροφής, κατάσταση η οποία γίνεται αντιληπτή από τον ασθενή σαν ίλιγγος η ναυτία.

ΑΙΤΙΕΣ ΙΛΙΓΓΟΥ

Αισθητηριακά
1. οπτικές διαταραχές
2. αιθουσαίες διαταραχές
α. λαβυρινθικές
-λαβυρινθίτιδες
-Meniere (ιδιαίτερη μορφή λαβυρινθίτιδας)
-ωτοτοξικές βλάβες
-αγγειακές διαταραχές λαβυρίνθου
-τραυματικές βλάβες λαβυρίνθου
β. αιθουσαίες
-αιθουσαία νευρωνίτιδα
-νευρεκτομή του αιθουσαίου
-ακουστικό νευρίνωμα
γ. πυρηνικές
σύνδρομο WALLENBERG
3.διαταραχές αισθητικότητας
σκλήρυνση κατά πλάκας
πελάγρα
χρόνιος αλκοολισμός
κακοήθης αναιμία BIERMER
Κεντρικά
1. όγκοι
2. αγγειακές
-ορθοστατική υπόταση
-αθηροσκλήρωση
-αναιμία
3. φλεγμονές
-εγκεφαλίτιδες
-εμπύρετα νοσήματα
4. μετατραυματικές
5. ψυχοσωματικές
6. ενδοκρινολογικές
7. τοξική δράση φαρμάκου
8. επιληψία

Αλλεργία

Μερικά άτομα που είναι αλλεργικά σε διάφορες τροφές αλλά και σε διάφορες γύρεις, είναι δυνατόν να εμφανίσουν ζάλη η /και ίλιγγο, μόλις εκτεθούν στα αλλεργιογόνα.
Αγοραφοβία

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ

Όλες οι κάπως σοβαρές μορφές ιλίγγου συνοδεύονται από μικρό ή μεγάλο βαθμό ναυτίας, εμετού, κεφαλαλγίας, εμβοές στα αυτιά και νυσταγμό (είναι μια κατάσταση στην οποία ο οφθαλμικός βολβός κάνει ακούσια κίνηση προς μια κατεύθυνση, ανάλογα με τη κατεύθυνση τον διακρίνουμε σε οριζόντιο, κάθετο και περιστροφικό). Ο νυσταγμός παρουσιάζεται σαν συγγενής και συνδυάζεται με διαταραχές της όρασης, είτε ύστερα από κάποια πάθηση των οφθαλμών, ή ακόμη και από απλή κούρασή τους. Μπορεί να παρουσιάζεται ύστερα από γενικές νευρολογικές παθήσεις.

ΔΙΑΦΟΡΑ ΙΛΙΓΓΟΥ ΚΑΙ ΖΑΛΗΣ

Είναι σημαντικό να σημειωθεί πως υπάρχει διαφορά μεταξύ ιλίγγου και ζάλης. Ο ίλιγγος αναφέρεται στην αίσθηση της κίνησης που έχει κάποιος όταν, όμως, είναι ακίνητος. Η ζάλη χαρακτηρίζεται από λιγότερο ειδικά συμπτώματα, όπως απώλεια ισορροπίας και ήπιο πονοκέφαλο. Αυτή η λεπτή διαφορά αποδεικνύεται σημαντικός παράγοντας για τη διάγνωση του προβλήματος.

ΔΙΑΓΝΩΣΗ

Στη διάγνωση και στη θεραπεία των ιλίγγων εμπλέκονται νευρολόγοι, ψυχίατροι, ωτορινολαρυγγολόγοι, παθολόγοι, καρδιολόγοι, ορθοπεδικοί. Κάθε γιατρός ερμηνεύει συνήθως τα συμπτώματα του ασθενούς από τη σκοπιά της ειδικότητάς του. Γι’ αυτό για να βοηθηθεί αποτελεσματικά ο ασθενής, απαιτείται η συνεργασία πολλών ειδικοτήτων. Στην πρώτη επαφή με τον άρρωστο απαιτείται εμπεριστατωμένη κλινική νευρολογική εξέταση που θα συμπεριλαμβάνει και δοκιμασίες πρόκλησης ιλίγγου που τις περισσότερες φορές θα δώσουν στοιχεία για το σύστημα που έχει πάθει βλάβη: οπτικό, αιθουσαίο, παρεγκεφαλιδικό, σωματοαισθητικό. Η διάγνωση της βλάβης κάποιου από τα ανωτέρω συστήματα υποβοηθείται και από κλινικές νευροφυσιολογικές εξετάσεις, όπως το ηλεκτρονυσταγμογράφημα, που ανάλογα με τις δυνατότητες της χρησιμοποιούμενης συσκευής, θα δώσει όχι μόνο πληροφορίες για βλάβη του λαβυρίνθου και του αιθουσαίου νεύρου, αλλά και θα δείξει επιπλέον βλάβες του στελέχους και των ημισφαιρίων στην καθοδήγηση των κινήσεων των οφθαλμών, καθότι την τελευταία δεκαπενταετία με τη βοήθεια οφθαλμογραφικών μεθόδων έγινε δυνατόν να αποδεχθεί ότι βλάβες του φλοιού οδηγούν σε ειδικές οφθαλμοκινητικές βλάβες που επηρεάζουν δυσμενέστατα τον προσανατολισμό του ασθενή στο χώρο. Χρήσιμο είναι επίσης το μυογράφημα, κυρίως για βλάβες των περιφερικών νεύρων στα κάτω άκρα και τα σωματοαισθητικά προκλητά δυναμικά για βλάβες των αισθητικών οδών του κεντρικού και περιφερικού νευρικού συστήματος.
Σε περίπλοκες καταστάσεις και στη φυσικοθεραπεία του ιλίγγου πολύ χρήσιμη είναι και η μέθοδος της δυναμικής ποστουρογραφίας ή κινησιογραφίας, που σε συνδυασμό με την κλινική νευρολογική εξέταση θα βοηθήσει στο διαχωρισμό των βλαβών των διαφόρων συστημάτων ισορροπίας. Το ακουόγραμμα και τα ακουστικά προκλητά δυναμικά δίνουν έμμεσα πληροφορίες για βλάβες στο λαβύρινθο και άμεσα για βλάβες στο αιθουσαίο και ακουστικό εγκεφαλικό νεύρο.
Τέλος, η υπερηχογραφική διερεύνηση (Triplex καρωτίδων, σπονδυλικών αρτηριών, διακρανιακός υπέρηχος για τα ενδοκρανιακά αγγεία, υπέρηχος καρδιάς) μπορεί να δώσει στοιχεία για διαταραχές στην αιμάτωση του εγκεφάλου. Η εργαστηριακή διάγνωση είναι δυσχερής σε περιπτώσεις χρόνιας λήψης φαρμάκων. Η χρόνια λήψη ηρεμιστικών (όπως βρομαζεπάμη) ή υπνωτικών, όπως ή ζοπικλόνη, δημιουργούν βλάβες στους αιθουσαίους πυρήνες και δέσμες.
Όσο και αν φαίνεται περίεργο, φάρμακα που δίνονται στον ίλιγγο, όπως η διμενυδρινάτη και η βηταιστίνη, που βελτιώνουν στην οξεία φάση τα συμπτώματα, στη χρόνια φάση τα επιδεινώνουν, επειδή εμποδίζουν το κεντρικό νευρικό σύστημα να αναπτύξει μηχανισμούς εξισορρόπησης της βλάβης.
Είναι λοιπόν ο ίλιγγος τόσο περίπλοκος; Πρέπει να γίνουν όλες οι αναφερθείσες εξετάσεις; Όχι απαραίτητα, γιατί ο έμπειρος εξεταστής θα θέσει προτεραιότητες. Στη διάγνωση όμως θα απαιτηθεί συχνά η συνεργασία νευρολόγου, ωτορινολαρυγγολόγου καθώς και παθολόγου, καρδιολόγου. Στη θεραπεία είναι συχνά επιπλέον αναγκαίοι οι ορθοπεδικοί και οι φυσίατροι. Ο ασθενής θα πρέπει να γνωρίζει ότι τα εντυπωσιακά συμπτώματα οξέος ιλίγγου για τα οποία θα αναζητήσει άμεσα την ιατρική συμβουλή είναι τις περισσότερες φορές καλοήθους μορφής και παροδικά. Αντίθετα, τα χρόνια και άτυπα συμπτώματα μπορεί να κρύβουν σωματικές νόσους (όπως αυτές του κυκλοφορικού συστήματος) ή ψυχικές (όπως η κατάθλιψη και η διαταραχή πανικού).
Αξίζει λοιπόν να διερευνηθούν τα συμπτώματα σε βάθος, όχι μόνο για θεραπευτικούς αλλά και για προληπτικούς λόγους.

Ο ερεθισμός του λαβυρίνθου προκαλεί διάφορα συμπτώματα π.χ. ίλιγγο, ναυτία, εμετό και την έκλυση ορισμένων αντανακλαστικών του αυτόνομου νευρικού συστήματος, τα αιθουσαία αντανακλαστικά, από τα οποία το πιο αξιόλογο αποτελεί ο νυσταγμός. Νυσταγμό καλούμε σύγχρονες ρυθμικές και ακούσιες διαφόρων κατευθύνσεων κινήσεις των βολβών των οφθαλμών.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Σε όλες τις μορφές του ιλίγγου πρέπει, πριν από όλα, να ερευνηθεί και να βρεθεί η πρωταρχική αιτία και προς αυτήν να στραφεί η αιτιολογική θεραπεία.
Εκτός αυτής της θεραπείας, μπορούμε να ανακουφίσουμε τον άρρωστο από το οδυνηρό αίσθημα του ιλίγγου με τη συμπτωματική θεραπεία.
Η συμπτωματική θεραπεία αποβλέπει αφενός στη διακοπή της κρίσης, ειδικά στις μορφές όπως του Maniere, που εισβάλλει απότομα, με έντονα συμπτώματα και κατά κρίσεις, και αφετέρου στη συντηρητική συμπτωματική που αποβλέπει στην πρόληψη του ερχομού της κρίσης.
Στην οξεία προσβολή του ιλίγγου, βάζουμε τον άρρωστο σε απόλυτη ανάπαυση και ηρεμία σε σκοτεινό δωμάτιο, χορηγούμε αμέσως σε ενέσεις χλωροπρομαζίνη ή σουλπιρίδη ή θιαιθυλπεραζίνη ή τα άλλα ηρεμιστικά διαζεπάμη ή μεπροβραμάτη. Θα χορηγήσουμε δίαιτα ανάλατη, πλούσια σε πρωτεΐνες. Μετά την κρίση, χορηγούμε προληπτικά τα διάφορα αγγειοδιασταλτικά, όπως την βηταχιστίνη, την κινναριζίνη, το νικοτικό οξύ.
Τα διάφορα αντιισταμινικά, όπως δραμαμίνη. Τα ηρεμιστικά, όπως σουλπιρίδη, και ορισμένες βιταμίνες, ειδικά τις βιταμίνες όπως η ριβοφλαβίνη (Β2), η βιταμίνη Ρ, η βιταμίνη C.
Σε καταστάσεις σοβαρές και ανυποχώρητες, προβαίνουμε στη χειρουργική αφαίρεση του λαβυρίνθου που πάσχει. Η χειρουργική λύση προτείνεται ιδίως όταν η βλάβη του λαβύρινθου είναι μονόπλευρη, δηλαδή από το ένα αυτί μόνο.

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ

Για όσους υποφέρουν από συχνή εκδήλωση ζάλης, ιλίγγου ή ναυτίας υπάρχουν κάποιες συμβουλές που θα τους βοηθήσουν να ελλατώσουν τη συχνότητα εμφάνισής τους. Αποφύγετε:
-τις απότομες μεταβολές θέσης του σώματος, ιδιαίτερα όταν σηκώνεστε στην όρθια θέση ή περιστρέφεστε γύρω από τον κατακόρυφο άξονα.
-τις απότομες και μεγάλου εύρους κινήσεις της κεφαλής.
-τις ουσίες που δυσχεραίνουν την αιματική κυκλοφορία, όπως η νικοτίνη, η καφεΐνη και το αλάτι.
-γνωστούς σ’ εσάς εκλυτικούς παράγοντες των κρίσεων, όπως π.χ. η συναισθηματική φόρτιση ή κάποια αλλεργική αντίδραση.
-δραστηριότητες όπως η οδήγηση, ο χειρισμός δυνητικά επικίνδυνων μηχανημάτων ή το ανέβασμα μιας σκάλας για όσο διάστημα διαρκούν τα συμπτώματα. Στην αντίθετη περίπτωση, είναι πολύ πιθανό να θέσετε σε κίνδυνο τη δική σας σωματική ακεραιότητα αλλά και άλλων ανθρώπων.

ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΒΟΗΘΟΥΝ ΣΤΗΝ ΤΑΧΥΤΕΡΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΔΙΑΤΑΡΑΧΩΝ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ

Πρέπει να εκτελούνται καθημερινά αρχικά για 5-10 λεπτά και αργότερα για περισσότερο χρόνο 20-30 λεπτά.
Α’ στο κρεβάτι
1. με το κεφάλι ακίνητο, κινήστε τα μάτια σας πάνω και κάτω, δεξιά και αριστερά, οι κινήσεις να γίνονται στην αρχή σιγά σιγά και μετά γρήγορα
Β’ καθιστοί
1. κινήστε τους ώμους σας δεξιά και αριστερά
2. σκύψτε και σηκώστε αντικείμενα από το έδαφος
Γ’ όρθιοι
1. καθίστε και σηκωθείτε μερικές φορές
2. πετάξτε μια μικρή μπάλα από το ένα χέρι στο άλλο, πάνω από το επίπεδο των ματιών
Δ’ κινούμενοι
1. περπατήστε κατά μήκος του δωματίου, αρχικά με τα μάτια ανοιχτά και μετά κλειστά
2. γενικά φροντίστε να κινείστε όσο μπορείτε περισσότερο

Καθίστε στο κρεβάτι και γυρίστε το κεφάλι 45 προς τα δεξιά. Τοποθετήστε ένα μαξιλάρι πίσω σας έτσι ώστε όταν ξαπλώνεται να είναι κάτω από τους ώμους σας.
Ξαπλώστε πίσω γρήγορα με τους ώμους στο μαξιλάρι και το κεφάλι να ακουμπάει στο κρεβάτι. Παραμείνετε έτσι για 30 δευτερόλεπτα.

Γυρίστε το κεφάλι στις 90ο μοίρες στα αριστερά (χωρίς να το σηκώσετε) και παραμείνετε έτσι για 30 δευτερόλεπτ

Γυρίστε το σώμα και το κεφάλι σας κατά 90ο μοίρες προς τα αριστερά και παραμείνετε έτσι για 30 δευτερόλεπτα

Ανακαθίστε στο κρεβάτι στην αριστερή πλευρά.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

1.Φερτάκης,Α. (1996) Επίτομη εσωτερική παθολογία. Αθήνα: Ιατρικές Εκδόσεις Π.Χ. Πασχαλίδης
2. www.merck.com
3. www.medicinet.com
4. www.upmc.com
5. www.health.in.gr
6. www.iatronet.gr
7. www.lahey.org
8. www.neurologychannel.com
9. www.medscape.com

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΝΕΟ ΤΑΛΑΝΤΟ

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟ 1ο ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ ΤΗΣ ΛΑΡΙΣΑΣ

Κατηγορίες

Επιλογές

Newsletters

Εγγραφείτε για τα για ενημερωτικά δελτία μας(newsletters)!

Newsletters Απλό κείμενοHTML Μήνυμα e-mail

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΝΕΟ ΤΑΛΑΝΤΟ

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟ 1ο ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ ΤΗΣ ΛΑΡΙΣΑΣ

Κατηγορίες

Επιλογές

Newsletters

Τα νέα της Μητρόπολης

Τάλαντο

Επιούσιος

Σύγκριση χαρακτηριστικού