ΕΥΠΑΘΕΙΣ ΟΜΑΔΕΣ

Αρχική Σελίδα Ιατρικά ΘέματαΕΥΠΑΘΕΙΣ ΟΜΑΔΕΣ ΕΥΠΑΘΕΙΣ ΟΜΑΔΕΣ

ΘΕΜΑ: ΕΥΠΑΘΕΙΣ ΟΜΑΔΕΣ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ & ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΣΕ ΑΥΤΕΣ

ΕΡΓΑΣΙΑ ΤΗΣ ΦΟΙΤΗΤΡΙΑΣ ΝΙΚΟΠΟΥΛΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑΣ
Τ.Ε.Ι ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗΣ ΛΑΡΙΣΑΣ
Ζ’ ΕΞΑΜΗΝΟ
ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ:ΚΥΠΑΡΙΣΣΗ ΓΕΩΡΓΙΑ
ΙΟΥΝΙΟΣ 2007

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

-Τι εννοούμε με τον όρο ευπαθείς κοινωνικές ομάδες
-Παραδείγματα ομάδων/ στόχων ευάλωτων στον κοινωνικό αποκλεισμό
-Κύριοι Παράγοντες/ Διαδικασίες που οδηγούν διαφορετικές κατηγορίες ατόμων σε κατάσταση Κοινωνικού Αποκλεισμού
-Συνέπειες του Κοινωνικού Αποκλεισμού
-Ο ρόλος της κοινωνίας απέναντι στις ευπαθείς ομάδες
-Ο ρόλος της εκκλησίας απέναντι στις ευπαθείς ομάδες

Τι εννοούμε με τον όρο ευπαθείς κοινωνικές ομάδες

Ευπαθείς κοινωνικές ομάδες νοούνται οι πληθυσμιακές ομάδες που αντιμετωπίζουν ιδιαίτερες και σύνθετες δυσκολίες στην εύρεση εργασίας και στην συμμετοχή τους στα κοινωνικά δρώμενα. Ο ορισμός «ευπαθείς κοινωνική ομάδα» αναφέρεται στα χαρακτηριστικά της ομάδας αυτής που την διαφοροποιεί έντονα σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη ομάδα ανέργων, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να την ανταγωνιστεί στη βάση ίσων όρων στη διαδικασία ανεύρεσης εργασίας. Ως τέτοια χαρακτηριστικά θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν τα ψυχοκινητικά προβλήματα, ο γεωγραφικός αποκλεισμός και η αδυναμία πρόσβασης στην πληροφόρηση, η έλλειψη ουσιαστικών εκπαιδευτικών προσόντων και δεξιοτήτων, η παντελής έλλειψη επαγγελματικής εμπειρίας, η αδυναμία πρόσβασης στη διαδικασία απόκτησης εκπαίδευσης και επαγγελματικής εμπειρίας κλπ. Κατά συνέπεια η «ευπαθής» κοινωνική ομάδα ορίζεται ως προς τα προαναφερόμενα χαρακτηριστικά.
Στις «ευπαθείς» κοινωνικές ομάδες μπορούμε έτσι να συμπεριλάβουμε τα άτομα τα οποία έχουν τελειώσει τη βασική εκπαίδευση και δεν έχουν κανένα άλλο εκπαιδευτικό προσόν και επαγγελματική εμπειρία, τα απολυμένα άτομα άνω των 50 ετών τα οποία δεν έχουν καμία κατάρτιση σχετικά με τις νέες τεχνολογίες, άτομα τα οποία λόγω κοινωνικών, οικονομικών και γεωγραφικών παραγόντων δεν έχουν πρόσβαση ούτε στην πληροφόρηση τόσο για τις θέσεις εργασίας όσο και για τις δυνατότητες κατάρτισης κλπ, ανύπαντρες άνεργες μητέρες κλπ.

Παραδείγματα ομάδων/ στόχων ευάλωτων στον κοινωνικό αποκλεισμό

-Ηλικιωμένοι
-Εθνικές μειονότητες
-Μονογονεϊκές οικογένειες
-Ανεργοι
-Ναρκομανείς
-Πρώην φυλακισμένοι
-Ατομα που βιώνουν φτώχεια
-Πρόσφυγες
-Αστεγοι ή
-Ατομα με πνευματικές/ ψυχικές διαταραχές ή χρόνια προβλήματα υγείας

Κύριοι Παράγοντες/ Διαδικασίες που οδηγούν διαφορετικές κατηγορίες ατόμων σε κατάσταση Κοινωνικού Αποκλεισμού:

α. Καθαρά οικονομικοί παράγοντες
Ενδεικτικά:
-Ατομα χωρίς εργασία.
*Νεοεισερχόμενοι στην αγορά εργασίας, ιδιαίτερα εκείνοι με χαμηλά προσόντα.
-Εκείνοι που έχουν χάσει την εργασία τους, ιδιαίτερα τα άτομα άνω των 45 ετών.
-Ατομα που ζουν σε περιοχές όπου είναι ελάχιστες οι ευκαιρίες εξεύρεσης εργασίας.

β. Παράγοντες που σχετίζονται με σωματικές αναπηρίες ή ψυχικές ασθένειες, όπου η κατάσταση του ατόμου υπονομεύει την οικονομική και κοινωνική «αγοραστική» του δύναμη.
Ενδεικτικά:
*Ατομα με αισθητήριες ή/ και κινητικές αναπηρίες.
-Οι ψυχικά πάσχοντες.
*Ατομα εθισμένα στα ναρκωτικά.
*Ατομα μεγάλης ηλικίας που ζουν μόνα.

γ. Παράγοντες που σχετίζονται με ιδρυματικούς διαχωρισμούς.
Ενδεικτικά:
-Φυλακισμένοι ή πρώην φυλακισμένοι.
*Ασθενείς ή πρώην ασθενείς Ψυχιατρικών Νοσοκομείων.
-Παραβάτες νέοι (σε ηλικία) που έχουν ζήσει σε ιδρύματα (ορφανοτροφεία, αναμορφωτήρια κ.λ.π.).

δ. Παράγοντες που σχετίζονται με την εθνότητα ή/ και πολιτισμικές ιδιαιτερότητες, και κατ’ επέκταση με τη στέρηση ή περιορισμό βασικών δικαιωμάτων μέσα από διάφορους τρόπους (όπως γεωγραφικός αποκλεισμός κ.λ.π.).
Ενδεικτικά:
-Μετανάστες, κυρίως από τις Ανατολικές χώρες.
-Τσιγγάνοι κ.α.
-Αλλες μειονότητες.
-Αστεγοι.

ε. Παράγοντες που σχετίζονται με τις διακρίσεις λόγω φύλου, όπως ύπαρξη παραδοσιακών αντιλήψεων και στερεοτύπων.
Ενδεικτικά:
-Γυναίκες με επαγγελματικά προσόντα/ δεξιότητες που παραδοσιακά θεωρούνται ως αποκλειστικά προσόντα/ επαγγέλματα των ανδρών.
-Γυναίκες επιφορτισμένες με παραδοσιακούς ρόλους (π.χ. φροντίδα εξαρτημένων ατόμων).
*Γυναίκες (αρχηγοί) μονογονεϊκών οικογενειών.

στ. Παράγοντες που σχετίζονται με τις γεωγραφικές συνθήκες (γεωμορφολογικά και γεωοικονομικά χαρακτηριστικά) και τα πληθυσμιακά χαρακτηριστικά.
Ενδεικτικά:
-Ορεινές περιοχές.
*Απομακρυσμένες περιοχές (αγροτικές, νησιωτικές).
-Υποβαθμισμένες αστικές περιοχές.
-Περιοχές βιομηχανικής παρακμής.
-Περιοχές με υψηλή συγκέντρωση ειδικών πληθυσμιακών ομάδων.

Συνέπειες του Κοινωνικού Αποκλεισμού

Για το άτομο ή/ και τις διάφορες ομάδες του πληθυσμού, οι συνέπειες της συσσώρευσης διάφορων αποστερήσεων σε σημαντικούς τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας, είναι ότι μένουν απ’ έξω ή στο περιθώριο μιας γενικότερης ευημερίας. Αυτές εντοπίζονται κυρίως στην εξάρτηση του ατόμου από τα επιδόματα κοινωνικής πρόνοιας, σε ένα χαμηλό επίπεδο ζωής ή/ και σε μειωμένες προσδοκίες καθώς και στο στιγματισμό του ατόμου.
Οι συνέπειες αυτές με τη σειρά τους υπονομεύουν την ικανότητα του ατόμου που πλήττεται να συμμετέχει παραγωγικά σε μία εξελισσόμενη οικονομία, επιβραδύνοντας έτσι και την οικονομική ανάπτυξη, δεδομένου ότι το κόστος της κρατικής υποστήριξης των αποκλεισμένων ατόμων, μέσω επιδομάτων κ.λ.π., περιορίζει τους πόρους που θα μπορούσαν να διατεθούν για παραγωγικές επενδύσεις. Κα βέβαια όσο αυξάνεται ο αριθμός του πληθυσμού που αποκλείεται από τον τρόπο ζωής που απολαμβάνουν οι πολλοί, αυξάνεται και ο κίνδυνος διατάραξης της κοινωνικής συνοχής μιας κοινωνίας.
Γενικότερα, ο αποκλεισμός μπορεί να υφίσταται σε ατομικό, ομαδικό (π.χ. εθνικές ή φυλετικές μειονότητες) ή γεωγραφικό επίπεδο (π.χ. Κοινότητα / Δήμος) . Και στα τρία επίπεδα, η φύση και ο βαθμός του είναι σχετικά μετρήσιμα, ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες του εκάστοτε περιβάλλοντος και ανάλογα βέβαια με το πώς προσδιορίζεται ή τι σημαίνει για τις τοπικές αρχές να συμμετέχει και να ανήκει κάποιος στην κοινότητα/πόλη/ευρύτερη περιοχή. Σε τοπικό επίπεδο, για παράδειγμα, οι συνέπειες του Κοινωνικού Αποκλεισμού μπορεί να αφορούν στη διατάραξη της ισορροπίας δυνάμεων ανάμεσα στο άτομο ή την κοινότητα και στις αρμόδιες για την λήψη κοινωνικών και οικονομικών αποφάσεων αρχές. Αυτό μπορεί να συμβεί για δύο κυρίως λόγους: είτε επειδή το άτομο δεν μπορεί να εκπροσωπήσει σωστά τον εαυτό του, είτε γιατί οι πόροι του (χρόνος, χρήματα, κ.α.) δεν του επιτρέπουν την ενεργή συμμετοχή του στη διαδικασία λήψης αποφάσεων.

Ο ρόλος της κοινωνίας απέναντι στις ευπαθείς ομάδες

Είναι προφανές ότι το πρόβλημα του Κοινωνικού Αποκλεισμού και ειδικότερα των διακρίσεων στην αγορά εργασίας, χρειάζεται να αντιμετωπίζεται σε διάφορα επίπεδα, ανάλογα με τη φύση των αναγκών. Σε μια χώρα σαν την Ελλάδα η διαμόρφωση πολιτικής και ο παραμερισμός των θεσμικών εμποδίων στον τομέα αυτό είναι αρμοδιότητα της κεντρικής διοίκησης και επομένως εξασφαλίζεται σε εθνικό επίπεδο. Παρά ταύτα, για την αντιμετώπιση συγκεκριμένων προβλημάτων κοινωνικοοικονομικής (επαν-) ένταξης ατόμων σε συγκεκριμένες γεωγραφικές περιοχές, είναι απαραίτητο να ακολουθείται μια ολοκληρωμένη εφαρμογή μέτρων σε γεωγραφική βάση που να ανταποκρίνεται στις ιδιαίτερες ανάγκες των τοπικών κοινωνιών, χωρίς να παραγνωρίζεται η σημασία υπερ-τοπικού χαρακτήρα μέτρων και ενεργειών για την αντιμετώπιση των προβλημάτων αυτών.
Προκειμένου, όμως, να διαμορφωθούν και να αποφασιστούν τα κατάλληλα μέτρα και κατά συνέπεια να σχεδιαστούν οι κατάλληλες δράσεις για την καταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισμού και την προώθηση της απασχόλησης ευπαθών πληθυσμιακών ομάδων, είναι αναγκαίο να υπάρχει μια σαφής εικόνα όσον αφορά στη φύση και την έκταση των προβλημάτων, στις διάφορες μορφές που συναντώνται, καθώς και στις τάσεις και τις προοπτικές τους.
Στο πλαίσιο αυτό, είναι προφανές ότι απαιτείται η συμμετοχή και στενή συνεργασία όλων των συνεπλεκομένων και συναρμοδίων φορέων στο τοπικό επίπεδο. Αυτό αφορά τόσο την Τοπική Αυτοδιοίκηση όσο και τους κοινωνικούς εταίρους καθώς και τους φορείς του ιδιωτικού τομέα, συμπεριλαμβανομένου και του μη κερδοσκοπικού τομέα. Κυρίως, όμως, τα προβλήματα που επιφέρει ο Κοινωνικός Αποκλεισμός, δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν χωρίς την πλήρη συμμετοχή των ιδίων ενδιαφερομένων ευάλωτων κοινωνικών ομάδων στις διαδικασίες της κοινωνικοοικονομικής ένταξης.
Πέραν τούτου, ο πολυδιάστατος χαρακτήρας των δράσεων που απαιτεί η καταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισμού προϋποθέτει μια διευρυμένη διαθεσμική συνεργασία των εμπλεκόμενων αρχών και φορέων. Είναι αναγκαίο επομένως να ενισχυθεί η συνεργασία των κεντρικών και περιφερειακών διοικήσεων και φορέων με τους τοπικούς φορείς.

Το Γραφείο Στήριξης και Ενημέρωσης των Κοινωνικά Ευπαθών Ομάδων λειτουργεί στο πλαίσιο του Γραφείου Προώθησης στην Απασχόληση του ΚΕΚ ΔΙΑΣΤΑΣΗ. Στόχος του είναι η αντιμετώπιση των αναγκών των καταρτιζομένων του ΚΕΚ ΔΙΑΣΤΑΣΗ, που ανήκουν στις κοινωνικά ευπαθείς ομάδες των προσφύγων, των μεταναστών και των παλιννοστούντων, μέσω της παροχής υπηρεσιών πληροφόρησης, ενημέρωσης και υποστήριξης με σκοπό την προώθηση και την ένταξή τους στην αγορά εργασίας.
Το Γραφείο Στήριξης και Ενημέρωσης των Κοινωνικά Ευπαθών Ομάδων, εκτός από την υποδοχή, την ενημέρωση και την πρωτοβάθμια ψυχοκοινωνική στήριξη των καταρτιζομένων που ανήκουν στις κοινωνικά ευπαθείς ομάδες, παρέχει εργασιακή στήριξη-καθοδήγηση-επιμελειτεία, με στόχο την βελτίωση της απασχολησιμότητας τους.
Τα κύρια βήματα που ακολουθούνται από το Γραφείο Στήριξης και Ενημέρωσης για την επίτευξη των στόχων είναι τα εξής:
-Υποδοχή. Τα Εκπαιδευτικά Κέντρα του ΚΕΚ ΔΙΑΣΤΑΣΗ υποδέχονται όλους τους μετανάστες, τους πρόσφυγες και τους παλιννοστούντες που παρακολουθούν ή έχουν παρακολουθήσει προγράμματα κατάρτισης (όχι μόνο τα προγράμματα γλωσσικής κατάρτισης), τα οποία υλοποιούνται από το Κ.Ε.Κ ΔΙΑΣΤΑΣΗ. Παρέχεται ενημέρωση και στήριξη, σε άτομα που ανήκουν στις κοινωνικά ευπαθείς ομάδες, έστω και αν δεν παρακολουθούν τα προγράμματα κατάρτισης που υλοποιεί το ΚΕΚ ΔΙΑΣΤΑΣΗ, τα οποία διευκολύνονται, ενημερώνονται και παραπέμπονται σε άλλους φορείς με τους οποίους συνεργαζόμαστε ( Οργανισμούς, εταιρίες και Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις).
-Συνέντευξη – Κοινωνικό Ιστορικό.
-Παροχή ενημέρωσης και βοήθειας τόσο για τα Προγράμματα Κατάρτισης όσο και στην διαδικασία συμπλήρωσης των εντύπων.
-Παροχή στήριξης στην περίπτωση που ο ενδιαφερόμενος αντιμετωπίζει δυσκολίες στις συναλλαγές του με τις δημόσιες υπηρεσίες και φορείς.
-Παροχή ενημέρωσηςγια τα θέματα που τον αφορούν άμεσα: νομοθετικά, εργασιακά, κοινωνικά, εκπαιδευτικά και θέματα επαγγελματικής κατάρτισης.
-Σύνταξη Ατομικού Σχεδίου Δράσης. Στο πρώτο μέρος του Ατομικού Σχεδίου Δράσης αναφέρονται οι ελλείψεις, τα προβλήματα ή τα εμπόδια που αντιμετωπίζει ο συγκεκριμένος καταρτιζόμενος στους τομείς τις Εκπαίδευσης, της Απασχόλησης και της Κοινωνικής Ένταξης. Στη συνέχεια, πάντα σε συνεργασία με τον ενδιαφερόμενο, σχεδιάζεται η παρέμβαση με απώτερο σκοπό την ένταξη του καταρτιζόμενου στην αγορά εργασίας.
-Παρακολούθηση της πορείας και της εξέλιξης της προγραμματισμένης παρέμβασης με σκοπό την ένταξη του καταρτιζόμενου στην αγορά εργασίας. Η στήριξη παρέχεται στον καταρτιζόμενο ή στο ενδιαφερόμενο άτομο, κατά την διάρκεια της παρακολούθησης των προγραμμάτων κατάρτισης όπως και μετά από την λήξη τους και για όσο χρόνο απαιτείται.

Για την καλύτερη επίτευξη των παραπάνω στόχων, το Γραφείο Στήριξης και Ενημέρωσης των Κοινωνικά Ευπαθών Ομάδων, συνεργάζεται στενά με Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, οι οποίες είναι πραγματικά αντιπροσωπευτικές των κοινωνικά ευπαθών ομάδων, αποτελούν έγκυρες πύλες ενημέρωσης και συνάμα διαθέτουν τις κατάλληλες υποδομές για την παροχή στήριξης και βοήθειας στα άτομα που ανήκουν στις ομάδες αυτές.

Ο ρόλος της Εκκλησίας απέναντι στις ευπαθείς ομάδες

Η κοινωνική αυτή κατάσταση απασχολεί συχνά σοβαρά την εκκλησία, η οποία δεν πρέπει ποτέ να λησμονεί την ευθύνη της απέναντι στο κοινωνικό σύνολο. Η κοινωνική ευθύνη είναι έννοια πνευματική με πολλές μορφές προέκτασης στις λεπτομέρειες της ζωής. Η πνευματική ζωή είναι κατ’ εξοχήν κοινωνική. Στην κοινωνική ζωή επαληθεύεται ή διαψεύδεται η πνευματική ζωή των πιστών. Οι χριστιανοί που είναι μέλη της Εκκλησίας οφείλουν να συνέχουν, να φωτίζουν και να αλατίζουν την ζωή του κόσμου όχι να αυτοεγκλωβίζονται στην πνευματική τους αυτάρκεια παρασυρμένοι από την κοινωνική ατασθαλία. Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι γίνεται σημαντικό έργο εκ μέρους της εκκλησίας από πολλούς καλούς και υπεύθυνους ποιμένες. Δεν αρνούμαστε ακόμη το φιλότιμο και την ευγενή προσφορά αρκετών χριστιανών εθελοντών στις προσπάθειες που γίνονται από την εκκλησία όπως για παράδειγμα προσφέρονται πολλοί για την λειτουργία συσσιτίων σε πολλές μητροπόλεις της πατρίδος μας, ακόμη και στη λειτουργία γηροκομείων στα οποία στεγάζονται άποροι γέροντες.Παράλληλα τα καλοκαίρια λειτουργούν κατασκηνώσεις για όλους τους νέους και τις νέες που ενδιαφέρονται για πνευματικό ανεφοδιασμό. Δεν είναι μικρό το έργο που επιτελούν τα φιλόπτωχα ενοριακά ταμεία υπέρ των απόρων, σε πολλές μητροπόλεις όπως στην μητρόπολη Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως Θεσσαλονίκης αλλά και στην μητρόπολη Λαρίσης που λειτουργεί τράπεζα αίματος. Πολλές μητροπόλεις αναλαμβάνουν την προικοδότηση απόρων νεαρών κοριτσιών, εκδίδουν περιοδικά όπως το τάλαντο της Λάρισας και ακόμη διοργανώνουν τακτικές επισκέψεις σε νοσοκομεία και φυλακές. Η δοκιμασία της φυλάκισης είναι μεγάλη ιδιαίτερα για ανθρώπους που βρίσκονται εκεί για μικροχρέη, η εκκλησία πολλές φορές πληρώνει αυτά τα χρέη και ελευθερώνονται οι άνθρωποι. Χρειάζεται η παρουσία της εκκλησίας, να γίνει εμφανής με έντονες δραστηριότητες. Η εκκλησία αν θέλει μπορεί να πετύχει πολλά. Ο αληθινός χριστιανός ζει σε δύο επίπεδα στο παρόν και την αιωνιότητα, προσανατολίζεται προς τη βασιλεία του θεού χωρίς να αρνείται τον παρόντα κόσμο. Βέβαια δεν πρέπει να μας διαφεύγουν και οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει πολλές φορές η εκκλησία στο έργο της, γιατί μας είναι γνωστό σε μια κοινωνία που κατευθύνεται από τα λεγόμενα μέσα μαζικής ενημέρωσης και στην οποία κυριαρχεί η γρήγορη και εναλλασσόμενη πληροφορία πόσοι θα είναι αυτοί που θα ακούσουν ευχάριστα τα μυστικά και διαχρονικά ακροάματα του πνεύματος και ακόμη κατά πόσο το εντυπωσιακό και εφήμερο μήνυμα λειτουργεί σε βάρος του δοκιμασμένου και διαχρονικού και συμβάλει στη λήθη του. Δυστυχώς υπάρχουν και είναι πολλοί στις μέρες μας οι ευτελισιές της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, οι κήρυκες του φόβου και της διαπόμπευσης, οι τυμβωρύχοι του ανθρώπινου πόνου και οι χλευαστές του μέτρου και της σωφροσύνης. Η εκκλησία έχει τον πλούτο των Αγίων που μπορεί πάντα επίκαιρα να προβάλλει και να αναχαιτίσει κάθε εμπόδιο στην αναπλαστική πορεία της. Για παράδειγμα οι τρεις Ιεράρχες είχαν βαθειά και πολύπλευρη παιδεία φιλοσοφία, θεολογία, νομική, ρητορική και ιατρική υπήρξαν οι βασικοί επιστημονικοί κλάδοι τους οποίους σπούδασαν. Το μέλλον διαγραφόταν λαμπρό για όλους, αφού τα προσόντα τους εναρμονίζονταν με τις απαιτήσεις υψηλών αξιωμάτων. Εκείνοι όμως προτίμησαν τη στενή πύλη και την τεθλιμμένη οδό της εκκλησιαστικής διακονίας. Με βαθειά συναίσθηση του βάρους της αποστολής τους και Θείο φόβο έθεσαν τον εαυτό τους στην υπηρεσία του θεού και του λαού του. Στο σημείο αυτό βρίσκεται το πρώτο δείγμα συναίσθησης της ευθύνης τους προς τον συνάνθρωπο. Το φωτεινό παράδειγμα των τριών Ιεραρχών ευελπιστούμε να εμπνεύσει και μερικούς σύγχρονους ιεράρχες ώστε με νέες βασιλειάδες να απαλύνουν τον πολύπλευρο και εξαιρετικά βαθύ πόνο των συγχρόνων ανθρώπων της κοινωνίας μας, μιας κοινωνίας που θέλει να λέγεται πολιτισμένη, αλλά δεν ντρέπεται να εγκαταλείπει πολλές φορές τους πάσχοντες αβοήθητους, τους ηλικιωμένους αλλά και πολλά παιδιά, παιδιά που όχι λίγες φορές γίνονται αντικείμενα εκμετάλλευσης. Η κοινωνική ευθύνη όλων των υπεύθυνων παραγόντων, της εκκλησίας και όλων μας είναι μεγάλη. Ας την αναλογισθούμε και ας προβληματισθούμε εμείς οι νέοι που ενδεχομένως πολλοί μας αποπροσανατολίζουν και μένουμε έτσι αδιάφοροι άπραγοι και ακολουθούμε μια ζωή ρέουσα χωρίς χρώμα και χωρίς το άρωμα της ζωντανής δράσης και δημιουργίας. Κοινωνική ευθύνη έχουμε όλοι, γιατί όλοι μαζί αποτελούμε την κοινωνία και οφείλουμε να τη κάνουμε βιώσιμη και να την αφήσουμε καλύτερη για τις επερχόμενες γενιές. Η εκκλησία είναι πραγματικά πολυσυλλεκτική κοινότητα στην οποία καλούνται να συμμετάσχουν στην αναγκαία προσπάθεια της ανακαίνισης του κόσμου. Γι αυτό το λόγο η στάση της εκκλησίας στο σύγχρονο πλουραλιστικό κόσμο είναι διαλεκτική και κριτική. Αυτό σημαίνει ότι δε βρίσκεται στο περιθώριο των κοινωνικών εξελίξεων δεν τηρεί αρνητική στάση στ ιδεολογικά, κοινωνικοπολιτικά και φιλοσοφικά συστήματα, αλλά ούτε και ταυτίζεται με αυτά. Κι αυτό, γιατί η εκκλησία, ως θεανθρώπινη κοινωνία, δεν είναι ιδεολογία με στόχο την αναγκαστική επιβολή των άρθρων της πίστης της. Συνεργάζεται με κοινωνικά συστήματα τα οποία σέβονται την ελευθερία και την αξιοπρέπεια του ανθρώπου. Σε περιπτώσεις, όμως που κάποια συστήματα τηρούν εχθρική στάση απέναντι στην εκκλησία και την αποστολή της, τότε είναι υποχρεωμένη να αναλάβει το έργο της υπεράσπισης των αληθειών και του έργου της. Για τον σκοπό αυτό χρησιμοποιεί τον μετά πειθούς λόγο, την έμπρακτη αγάπη, την προσευχή, το μαρτύριο. Δέχεται κάθε καλοπροαίρετη πρόσκληση για συνεργασία με διάφορες κοινωνικές ομάδες, οι οποίες έχουν ως στόχο τη βελτίωση των όρων της προσωπικής και κοινωνικής ζωής. Για τη βελτίωση της υγείας των απόρων και όλων όσων ανθρώπων ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες απαιτείται μια μαζική κι συλλογική προσπάθεια όλων μας. Σε αυτή την προσπάθεια θα μπορούσαν να συμβάλλουν τα συστήματα υγείας εκτιμώντας τις ανάγκες υγείας της κοινωνίας αλλά κυρίως των απόρων ανθρώπων. Αλλά και οι νοσηλευτές και οι διεθνείς σύνδεσμοι νοσηλευτών θα μπορούσαν να γίνουν ενεργοί συνεργάτες με τις κυβερνήσεις γραφεία ευρέσεως εργασίας και άλλους με κοινούς στόχους.
-Τη βελτίωση της παρεχόμενης περίθαλψης σε περιοχές όπου συγκεντρώνουν άποροι.
-Ανάλυση των δεδομένων φροντίδας υγείας ώστε να καθοριστεί το επίπεδο υγείας, οι ανάγκες των φτωχών και ευπαθών ανθρώπων.
-Επίπεδα υπηρεσιών που μπορούν να ωφελήσουν τα μέγιστα τους άπορους.
-Ενσωμάτωση των φτωχών σε προγράμματα υγείας.
-Διάθεση φαρμάκων εξοπλισμός στις υπηρεσίες υγείας.
-Βελτίωση της στάσης του προσωπικού υγείας ιδιαίτερα απέναντι στους απόρους ανθρώπους.
-Καθώς βελτίωση του ηθικού του προσωπικού υγείας και την ικανότητα να παρέχουν ποιοτική φροντίδα.
Το σημαντικότερο όμως κομμάτι φροντίδας που χρειάζονται και έχουν απόλυτη ανάγκη αυτή η μερίδα ανθρώπων και θα πρέπει να δοθεί έμφαση είναι η ψυχολογική υποστήριξη. Διότι εκτός από την κάλυψη των βιοτικών τους αναγκών για να επιβιώσουν έχουν ανάγκη να νιώθουν ότι κάποιος είναι δίπλα τους, τους βοηθάει και τους συμπαραστέκεται. Ακριβώς σε αυτό το σημείο το νοσηλευτικό προσωπικό θα μπορούσε να παρέχει μια τέτοια φροντίδα καλύπτοντας όχι μόνο τις σωματικές αλλά κι ψυχικές τους ανάγκες.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

1)«Ορθόδοξη Θεολογία και κοινωνική ζωή».
Εκδόσεις: Π.Πουρνάρα -θεσνικη 1996.
Γεωργίου Ι. Μαντζαρίδη.

2)«Πνευματικότητα και κοινωνική ζωή».
Εκδόσεις :Π.Πουρνάρα
Βασιλείου Τ.Γιουλτζή

3)«Ποιμαντική στην σύγχρονη κοινωνία».
Εκδόσεις :Π.Πουρνάρα.
Αλεξάνδρου Γουσίδη Δ.Θ. Α.Ν. καθηγητή παναπιστημίου

4)«Εκκλησία και κοινωνία».
Θεσνικη 1982
Γουσίδη Α. Hoffman L.
5)www.imlarisis.gr

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΝΕΟ ΤΑΛΑΝΤΟ

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟ 1ο ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ ΤΗΣ ΛΑΡΙΣΑΣ

Κατηγορίες

Επιλογές

Newsletters

Εγγραφείτε για τα για ενημερωτικά δελτία μας(newsletters)!

Newsletters Απλό κείμενοHTML Μήνυμα e-mail

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΝΕΟ ΤΑΛΑΝΤΟ

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟ 1ο ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ ΤΗΣ ΛΑΡΙΣΑΣ

Κατηγορίες

Επιλογές

Newsletters

Τα νέα της Μητρόπολης

Τάλαντο

Επιούσιος

Σύγκριση χαρακτηριστικού